5 Simple Statements About جلوگیری از بیماری پارکینسون Explained
5 Simple Statements About جلوگیری از بیماری پارکینسون Explained
Blog Article
کاربی دوپا تجزیه لوودوپا را به تاخیر می اندازد که این به نوبه خود در دسترس بودن لوودوپا را در سد خونی مغزی افزایش می دهد.
بیماری پارکینسون شکلی از پارکینسونیسم است. پارکینسونیسم اصطلاح کلی‌تری است که برای اشاره به مجموعه‌ای از علائم استفاده می‌شود که معمولا با بیماری پارکینسون مرتبط هستند؛ ولی گاهی اوقات حاصل دیگر عوامل هستند.
با این وجود، این دو بیماری بسیار متفاوت هستند. عمده ترین تفاوت ها عبارتند از:
فیزیوتراپی به دلیل جلوگیری از پیشرفت بیماری و ممانعت از محدودیت های عملکردی در درمان بسیار موثر خواهد بود.
دکتر مونا حجازی بهترین متخصص مغز و اعصاب تهران در رابطه با این بیماری توضیحاتی را بیان نموده اند که در ادامه به آن ها خواهیم پرداخت.
خوش بختانه با پیشرفت های صورت گرفته در زمینه روش های جراحی، امکان تسکین علائم شدید این بیماری وجود دارد.
جیمز پارکینسون بیماری پارکینسون را به‌طور رسمی در سال ۱۸۱۷ در مقاله‌ای با عنوان رساله‌ای در زمینه‌ی فلج لرزشی معرفی کرد. جیمز پارکینسون پزشکی ساکن لندن بود که علائم کلاسیک پارکینسون را در سه نفر از بیماران خود و نیز سه فرد رهگذر در خیابان مشاهده کرده بود. مقاله‌ی او شرح روشنی از برخی از علائم اصلی این بیماری بود: لرزش و سختی و استوارنبودن قامت.
اما در هر صورت ، تشخیص ، ارزیابی و درمان این بیماری از بیماری پارکینسون ناشناخته اهمیت فوق العاده ای برخوردار است.
البته درمان بیماری پارکینسون به طور قطعی پیدا نشده است؛ اما تا حد زیادی با استفاده از مصرف دارو می‌توان علائم و عوارض آن را کنترل کرد. در ادامه با ما همراه باشید تا این راه های درمان را بهتر بشناسیم.
تیم نویسندگان دکتر مایکو تیم نویسندگان دکتر مایکو می کوشد تا در هر مقاله همیشه سه نکته‌ی کاربردی بودن، جامع بودن و مخاطب محور بودن در اولویت قرار داشته باشد.
اکثر افراد مبتلا به بیماری پارکینسون علائم غیرحرکتی را نیز تجربه خواهند کرد.
هر سال ، محققان علت پارکینسون را بررسی می کنند و اینکه برای جلوگیری از آن چه می توان کرد.
برای دفعه بعد که نظر می دهم نام، ایمیل و وب سایت من را در این مرورگر ذخیره کنید.
وراثت : به ندرت اتفاق می افتد که این بیماری از والدین به کودکانشان انتقال یابد. در بیشتر موارد می توان گفت که پارکینسون ارثی نمی باشد. در صورتی که عضو درجه یک خانواده به پارکینسون مبتلا باشد ممکن است ۳ درصد خطر ابتلا را در افراد دیگر خانواده بیشتر کند این بدان معنی است که خواهر ، برادر ، پدر و یا مادر که دارای این بیماری می باشند کمی خطر ابتلا به این عارضه را افزایش دهد.